Άρθρο από το περιοδικό Gourmet
Μπαίνεις και νομίζεις ότι βρέθηκες σπηλιά του Αλή Μπαμπά, μόνο που στο κατάστημα του κ. Μιχάλη Μαυρόπουλου στον Βύρωνα οι θησαυροί είναι βρώσιμοι και πάνω από όλα πεντανόστιμοι. Πρόκειται για ένα μπακάλικο στην κλασικότερη μορφή του. Καλούδια στριμωγμένα σε ράφια που φτάνουν ως το ταβάνι, ψυγεία που ξεχειλίζουν τυριά και άλλα γαλακτοκομικά. Μεταλλικά δοχεία με αλίπαστα και καπνιστά ψάρια, λουκάνικα που κρέμονται από το ταβάνι.
Βρίσκεται εκεί περισσότερα από σαράντα χρόνια με πελατεία σταθερή, φανατική θα έλεγα, αλλά και νέους φίλους που «ταξιδεύουν» από κάθε γωνιά της πόλης για να το επισκεφθούν. Η συνταγή της επιτυχίας του απλή: αγάπη για τα παραδοσιακά προϊόντα της ελληνικής περιφέρειας και σεβασμός στους πελάτες – φίλους του.
Στον Τσέλιγκα πρωταγωνιστεί η φέτα. Διαθέτει 12 διαφορετικές, όλες φτιαγμένες σε μικρά οικογενειακά τυροκομεία της επαρχίας. Οι σκληρές Βυτίνας και Παρνασσού, η ημίσκληρη Σπάρτης και η μαλακή – τρώγεται με το κουτάλι - του Ναυπλίου κλέβουν τις εντυπώσεις. Αν θέλετε να πάρετε ποσότητα και να τη φυλάξετε στην κατάψυξη ζητείστε να σας την πακετάρουν αεροστεγώς ή να σας την βάλουν σε τάπερ με άλμη. Δίπλα τους ο φρέσκος ανθότυρος Αστακού σε προκαλεί να τον δοκιμάσεις.
Μπορεί η φήμη του Τσέλιγκα να στηρίζεται κυρίως στα τυριά αλλά ο μικρός γεμάτος ζεστασιά χώρος του φιλοξενεί κι άλλα εκλεκτά. Κρητικά παξιμάδια «Ορεσίβιος», ξινόχοντρος και χυλοπίτες «Καλαβρύτων», ρυζόγαλο, σοκολατένια κρέμα, γιαούρτι από τη "Φάρμα Παλαμά" Καρδίτσας και βελούδινο παγωτό από το εργαστήριο Λούσι στο Καπανδρίτι. Λίγο πιο πέρα το πρόβειο βούτυρο Μυτιλήνης με έκανε να λιγουρεύομαι χωριάτικες πίτες Αγρινίου και αρωματικά ανατολίτικα πιλάφια. Κι ενώ είχα αποφασίσει να συγκρατηθώ το μάτι έπεσε στις Θρούμπες από το Πήλιο, τις ανάλατες ελιές Χαλκιδικής και τη χύμα κάπαρη από τη Σαντορίνη.
Αξιοζήλευτη, τέλος, η ποικιλία αλλαντικών του. Λουκάνικα χοιρινά από Καρδίτσα, Θεσσαλία και Μύκονο, παστουρμάς για τους πιο ψαγμένους, σαλάμι αέρος Λευκάδος του Πολυχρονόπουλου για τους πιο παραδοσιακούς.
Άρθρο από το περιοδικό Olive
Ο κ. Μιχάλης Μαυρόπουλος διεκδικεί άνετα τον τίτλο του «βασιλιά της φέτας» και κανένας δεν πρόκειται να φύγει από δω δυσαρεστημένος, κι αυτό τα τελευταία 40 χρόνια. Δώδεκα διαφορετικές φέτες από όλη την Ελλάδα, με βασίλισσες τις βαρελίσιες της Βυτίνας, τη σκληρή του Παρνασσού και τον τελεμέ του Ναυπλίου, που παράγονται από μικρούς παραγωγούς και ειδικά για την επιχείρηση. Κι επειδή στα λιγοστά τετραγωνικά αυτού του μαγαζιού χωρά μόνο ότι το εκλεκτότερο, θα «λυγίσετε» οπωσδήποτε με το πρόβειο βούτυρο του Συνεταιρισμού Μυτιλήνης, τις ανάλατες Θρούμπες της Χαλκιδικής, το ανθότυρο από τον Αστακό, την κάππαρη της Σαντορίνης, το λευκαδίτικο σαλάμι του Πολυχρονόπουλου, τον εξαιρετικό μπακαλιάρο Ισλανδίας, την ηπειρώτικη χορτόπιτα - σαν να την έφτιαξε η γιαγιά και τα χοιρινά μυκονιάτικα λουκάνικα. Στα εξαιρετικά του, το παγωτό Λούσι από το Καπανδρίτι, αλλά και το γιαούρτι, την κρέμα σοκολάτα και το ρυζόγαλο της "Φάρμας Παλαμά" Καρδίτσας, το χειροποίητο φύλλο "της γιαγιάς", τις χυλοπίτες και τον ξινόχοντρο «Χανίων». Κι αν μένετε μακριά, η φέτα σας θα συσκευαστεί σε τάπερ ή σε αεροστεγείς συσκευασίες που συντηρούνται για μήνες.
